دوشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۰:۳۱
رنج مضاعف فقرا در بریز و بپاش انتخاباتی کاندیداها!

حوزه/ این روزها به موازات بریز و بپاش های برخی کاندیداهای متمول و به قول معروف مایه دار ، کم نیستند خانواده هایی که حقیقتاً به نان شبی محتاجند و دیدن مناظر اسراف و تبذیرِ به ظاهر شیفتگان خدمت ، مایه رنج و ملال مضاعف آنان است.

خبرگزاری «حوزه»، گویا یک رسم نانوشته است که عده ای در سر بزنگاه های انتخاباتی با ولخرجی های وحشتناک و خارج از حد معقول به دنبال سوار شدن بر توسنِ مراد وادی سیاست هستند تا بلکه با گذر از دالان پر پیچ و خم انتخابات و جذب رای دهندگان به زعم خود به نقطه مطلوب برسند.

حال سوال جدی اینجاست که به راستی مگر در بهارستان چه خبر است که به تعبیر یکی از سیاسیون مجموع حقوق نمایندگی یک دوره چهارساله آن به 400 میلیون تومان هم نمی رسد اما عده ای حاضرند برای نشستن بر صندلی های سبز پارلمان در این روزها و شب ها، هزینه های میلیاردی در انتخابات داشته باشند.

تدارک شام و ناهارهای چرب و چیل انتخاباتی و کرایه یک هفته ای آشپزخانه های هسته مرکزی شهرها در همین راستا در کنار به خدمت گرفتن جمعی به عنوان خبرنگار و عکاس در ستادهای خبری و نیز بهره گیری از توان نیروهای خدماتی و فنی برای نصب انبوه بنرهای عریض و طویل و چسباندن پوسترهای رنگارنگ و فراوان در سینه کوچه ها و خیابان ها تنها بخشی از ریز هزینه های بی شمار عده ای است که لابد فکر می کنند با نماینده شدن به آرزوهای مادی و معنوی خود می رسند و حال آن که گرفتن مسئولیت حتی اگر از راه درست و با بهره گیری از ابزارهای مشروع آن همراه باشد ، بار امانتی است بر طوقِ منتخبین که باید بکوشند بیشترین تلاش را در خدمت به محرومان و فقرا و مستضعفان جامعه داشته باشند.

از سویی، با این همه اسراف و بریز و بپاش که تازه باید میزان و رقم وعده های خاص به برخی افراد و جریانات را نیز به سیاهه آن افزود ، مشخص نیست که کاندیداها ولو در صورت قبولی در آزمون انتخابات و کسب رای اکثریت ملت چگونه می خواهند صادقانه به فکر فقرا و دردمندان و کوخ نشینانی باشند که به تعبیر امام راحل یک موی آن ها می ارزد به همه دارایی کاخ نشین ها!

به دیگر سخن، اسراف‌های محرز تبلیغاتی برخی کاندیداهای انتخابات این شائبه را در ذهن ایجاد می‌کند که در بهارستان مگر چه خبر است؟!

سوال و شبهه دیگر این که آیا به راستی قرار است این اسراف‌ها در آنجا جبران شود؟! آیا هدف غایی کاندیداهای این چنینی می‌تواند وکالت ملت باشد؛ ملتی که این روزها با مشکلات عدیده اقتصادی روبروست و طیف ضعیف آن حتی به نان شبی محتاج است؛ ملتی که با همه گرفتاری ها و تنگناها همچنان دل در گروی رهنمودهای رهبری دارد که همواره بر ساده زیستی و پرهیز از اسراف تاکید داشته و دارد و به خصوص خود در این سال ها، همگان را به رعایت اقتصاد مقاومتی توصیه نموده است.

ای کاش برخی کاندیداهای متمول می دانستند که نوع رفتار امروز آن ها هم در مرعی و منظر عامه مردم قرار دارد و هم این که در پیشگاه باری تعالی باید پاسخگوی اعمال خود باشند.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha